امروز حال عجیبی دارم.یک بغض فرو خورده ..یک حسرت ، به اندازه ی تمام عمرم....
دلم هوای شهدا رو کرده ...اما نه شهدای کربلا...و نه حتی شهدای دفاع مقدس...
دلم هوای شهدای مدافع حرم رو کرده..
دوباره عطر شهادت توی فضای کشورمون پیچیده..زرق برق دنیای امروز مثل گوساله ی سامری خیلی هامون رو با خودش برد ، دلمون رو برد...اما شهدا زرنگ بودند . توی رفاه و تجملات بعداز جنگ غرق نشدند.مواظب دلشون بودند.دلشون فقط با شنیدن اسم مهدی غش میرفت.همین.
اگر کسی اسم وبلاگی رو بلده که زندگی نامه وعکس شهدای حرم رو داره خواهشا به من معرفی کنه.
روحم تشنه س.بد جوری. تشنه ی دیدن شهدای تازه .شهدای ماه قبل، هفته ی قبل،یاشایدم روز قبل.شهدایی که توی فضای آلوده ی شهر ما نفس کشیدند،هم سن ماهستند. اما ایمانشون وروحشون خیلی بلند تر از روح ماهاست.آسمونی آسمونی
وبه ما ثابت کردند: در شهادت باز بازه!
